محمدرضا ستوده در روزنامه جهان صنعت نوشت: اگه یادتون باشه دو هفته پیش یه ناوشکن توی بندر انزلی که تنها ناوشکن ارتش توی ساحل خزر بود، خورد به موج‌شکن و کج شد.
گویا توی این دو هفته هیچکس نرفت صافش کنه و پریروز در عین ناباوری غرق شد. وقتی به صحنه غرق شدنش فکر می‌کنم یاد پلان آخر فیلم تایتانیک میفتم که جک آروم آروم رفت زیر آب!
کشور عجیبی داریم. یه ناوشکن با وزش باد میخوره به موج‌شکن. در مصاف ناوشکن و موج‌شکن، به جای اینکه موج‌شکن آسیب ببینه ناوشکن آسیب می‌بینه. در صورتی که وظیفه یه ناوشکن آسیب زدن به ناوهای بزرگه نه اینکه خودش از موج‌شکن آسیب ببینه. پس الان دوتا مساله داریم؛
1. چرا یه ناوشکن با وزش بادِ حتی شدید میخوره به موج‌شکن؟
2. چرا به جای اینکه موج‌شکن بشکنه، ناوشکن می‌شکنه؟
و سوال بعدی اینکه اگر باد نمیومد و این ناوشکن سالم می‌موند آیا می‌تونست ناوهای بزرگ رو بشکنه؟
الان تنها چیزی که می‌تونه به ما دلداری بده اینه که به خودمون بگیم:
اگر با من نبودش هیچ میلی
چرا ناو مرا بشکست لیلی