بهمبری

لباس‌های محلی گیلان به عنوان شادترین لباس‌های جهان معرفی شدند.
امسال جشنوارۀ لباس نیویورک میزبان لباس‌های زیادی از کشورهای مختلف جهان بود و در بین آن‌ها لباس‌های مختلف قوم‌های ایرانی هم دیده می‌شد.
یکی از لباس‌هایی که مورد توجه افراد گوناگونی قرار گرفته بود، لباس مردم گیلان بود. در این جشنواره لباس گیلانی به عنوان شادترین لباس جهان انتخاب شد.

منبع: باشگاه خبرنگاران

کارخانه جات صنایع پوشش که زمانی فخر گیلانیان در منطقه خاورمیانه بود و در مساحت ۸۵ هکتاری آن معیشت بیش از سه هزار و ۵۰۰ کارگر رقم می خورد اگرچه روزهای خوشی را طی یک دهه اخیر از سر نگذرانده اما هم اکنون در انتظار احیایی دوباره است.

سرگذشت تلخ صنایع پوشش ایران
کارخانه پوشش که در سال ۱۳۵۲ توسط حاج محمدتقی برخوردار تاسیس و بعد از انقلاب، همچون سایر کارخانه‌های کشور، ملی اعلام شد، شامل چرخه زنجیره کامل تولید از کشت و تولید نخ تا بافندگی انواع پارچه و حوله و مخمل بود.
با وجود دوران طلایی کارخانه پوشش در دهه های متمادی، این کارخانه در دهه ۸۰ روزهای ناخوشایندی را از سر گذراند. روزهای ناخوشایندی که تاثیر آن همچنان پابرجاست.
واگذاری کارخانه پوشش با حدود یک هزار و ۸۰۰ کارگر به بخش خصوصی ناکارآمد، طی سه سال نه تنها تولید کارخانه را به تعطیلی کشاند بلکه حتی پس از برف سنگین سال ۱۳۸۳ و خسارت به سالن های کارخانه، از دیوارها و سقف های سالن های تولید این کارخانه نیز دست نکشید و آن را به حراج گذاشت و اشتغال صدها نفر گیلانی را به بیکاری تبدیل کرد تا داستان پرغصه کارخانه ای که بخشی از اعتبار صنعت گیلان و حتی ایران محسوب می شد را رقم بزند.
کارخانه پوشش در راستای خصوصی سازی در سال ۱۳۸۲ به قیمت ۸۴۰ میلیون تومان به شرکتی خصوصی سپرده شد که به گفته مدیران کارکشته دهه ۷۰ و ۸۰ کارخانه، نه تنها در اندازه یک شرکت تولیدی نبود بلکه به زحمت هزینه شرکت در مزایده را به دست آورد.
با اینهمه پس از اینکه شرکت خصوصی فوق با فساد پنهانی قابل انتظار، مالکیت کارخانه را در دست گرفت، چرخ تولید کارخانه کندتر چرخید و در نهایت با ناتوانایی در پرداخت حقوق کارکنان و پس از آن بارش برف سنگین سال ۸۳، به طور کل کارخانه را به تعطیلی کشاند. اما ناکامی کارخانه پوشش که زمانی بهترین تکنولوژی های صنعت نساجی خاورمیانه را در خود می دید، به اینجا ختم نشد بلکه با بارش برف، شرکت خصوصی فوق اقدام به فروش آهن آلات سقف ها و دستگاه های موجود در کارخانه نیز کرد و به گفته کارگران آن سال های کارخانه، در طی سه سال، ۷۸۰ کانتینر از تجهیزات و آلومینیوم های سقف سالن های تولید را به فروش و خروج از کارخانه برد.
با چنین رویکردی، در این زمان، مقاومت کارگران کارخانه که حاصل سال های تلاششان را در حال نابودی می دیدند، سبب شد که مسئولان به فکر افتاده و وخامت وضعیت را درک کنند. هرچند زد و خوردهای متعدد بین کارگران و مالک به وجود آمد تا در نهایت، تصمیم بر این شد که کارخانه از بخش خصوصی ناکارآمد فوق بازپس گرفته شود اما این بازپس گیری بیش از پنج سال در مراجع قضایی کش و قوس های متعددی را از سر گذارند تا اینکه اخیرا با صدور حکم قضائی، تملک کارخانه پوشش با وسعت ۸۵ هکتار به شرکت سرمایه گذاری آتیه دماوند که یک شرکت هلدینگ بورسی است تعلق گرفت. 

شش پیشنهاد سرمایه گذاری در انتظار تصمیم شورای برنامه ریزی
حال بر روی آوارهایی که از کارخانه پوشش طی یک دهه اخیر بر جای مانده، شرکت سرمایه گذاری آتیه دماوند که ۶۵ درصد سهام آن متعلق به بانک صنعت و معدن و مابقی سهام متعلق به شرکت های حقوقی و سهامداران خرد است، تصمیم دارد در قالب شش طرح اقدام به سرمایه گذاری در محوطه کارخانه پوشش کند.
کارخانه ای که در نزدیکی فرودگاه رشت، منطقه آزاد انزلی و در مسیر راه آهن واقع شده و می تواند بهترین موقعیت را برای تولید داشته باشد.
بنابر گفته های مدیرعامل شرکت سرمایه گذاری آتیه دماوند، طرح مطالعاتی که برای کارخانه پوشش به شورای برنامه ریزی استان گیلان ارائه شده شامل شش پیشنهاد است. محمدرضا رستمی در این باره گفت: شش پیشنهاد سرمایه گذاری شامل ایجاد بندر خشک، ایجاد فضای نمایشگاهی دائمی، ایجاد انستیتو نساجی، ایجاد صنایع تبدیلی و شرکت های دانش بنیان و طرح های گردشگری برای اراضی پوشش به شورای برنامه ریزی استان اعلام شده است.
وی با بیان اینکه مطالعات فوق بر اساس اسناد بالادستی استان و حتی اسناد ملی تدوین شده، افزود: در صورتی که شورای برنامه ریزی استان مصوبه لازم برای هر یک یا چند پیشنهاد از پیشنهادات فوق را به گروه سرمایه گذاری آتیه دماوند اعلام کند، طی ظرف زمانی یک سال و نیم، می توان نسبت به ایجاد زیرساخت ها و بازگشت تولید به اراضی پوشش اقدام کرد.
مدیرعامل شرکت سرمایه گذاری آتیه دماوند با اشاره به سود آوری شرکت فوق طی چهار سال اخیر تصریح کرد: گروه سرمایه گذاری آتیه دماوند این آمادگی را دارد که در هر کدام از پیشنهاداتی که به استان گیلان ارائه کرده، اقدام به جذب سرمایه گذار کند تا مجددا شاهد اشتغالزایی در محوطه فوق باشیم.
به گفته رستمی، با عملیاتی شدن پیشنهادات فوق در اراضی پوشش، به طور مستقیم برای سه هزار و ۵۰۰ نفر شغل پایدار ایجاد می شود که در نهایت این رقم می تواند تا هشت هزار شغل نیز گسترش یابد.
حال با گذشت از همه فراز و نشیب هایی که طی ۱۶ سال اخیر بر روزگار کارخانه پوشش گذشته، همه چشم ها به سوی شورای برنامه ریزی استان گیلان است تا بهترین تصمیم را برای این اراضی اتخاذ کند.
اراضی ای که از سال ۵۲ تاکنون روزهای خوش و تلخ بسیاری را به خود دیده و هنوز با چرخیدن ۱۶ دستگاه بافندگی، روزانه چهار هزار و ۵۰۰ متر پارچه می بافد و این نشان می دهد هنوز در زیر آوار به جای مانده از یک دهه اخیر، نفس می کشد.

نوشتۀ مائده اسفندمز، روزنامۀ گیلان امروز

کارشناسان محیط زیست پیش بینی کردند در صورت تداوم گرمایش زمین، بخش شمالی دریای خزر در مجاورت روسیه و قزاقستان در ۷۵ سال آینده خشک خواهد شد.
نتیجۀ تحقیقات کارشناسان روسی، فرانسوی و آمریکایی حاکی است، در سال های ۱۹۹۶ تا ۲۰۱۵، سطح آب دریای خزر یک متر و چهل سانتی متر کاهش یافته است و این سطح باز هم کاهش خواهد یافت.
در عین حال، میانگین گرما و حرارت سطح دریای خزر نیز حدود یک درجه افزایش یافته است. بر اساس ارزیابی دانشمندان، اگر روند تبخیر آب دریای خزر ادامه داشته باشد، ممکن است در ۷۵ سال آینده بخش شمالی آن به طور کامل خشک شود.

منبع: شبکۀ خبر

اسناد مربوط به تعزیرات حکومتی بندرانزلی بر اثر یک انفجار، بطور کامل از بین رفت.
۱۲ مرداد ۱۳۹۶ فردی با ورود به ادارۀ تعزیرات حکومتی شهرستان بندر انزلی، اتاق بایگانی پرونده‌های این ساختمان دولتی را منفجر و اسناد مهم این اداره را نابود کرد.
فردی ناشناس که با مراجعه به اداره تعزیرات حکومتی بندر انزلی، خود را در یکی از اتاق‌ها پنهان کرده بود پس از پایان ساعت کاری و زمانی که کارکنان و نگهبانان این اداره از ساختمان خارج شدند، اقدام به سوزاندن پرونده‌های این اداره کرد.
شخص یاد شده حدود ساعت ۳صبح تمامی پرونده‌های این اداره را با مواد اشتعالزا آتش می‌زند و شیر گاز اتاق را نیز باز می‌کند و خود به وسیلۀ طناب و از طریق پنجرۀ این ساختمان متواری می‌شود.
همچنین فرمانده انتظامی بندرانزلی با تأئید این رویداد از دستگیری عامل آتش‌سوزی در ادارۀ تعزیرات این شهرستان خبر داد.
سرهنگ هرمز عشقی، با اعلام این خبر گفت: در پی دریافت خبری مبنی بر وقوع حریق در ادارۀ تعزیرات حکومتی شهرستان در بامداد دوازدهم مرداد، مأموران انتظامی بلافاصله برای بررسی موضوع به محل اعزام شدند. و با بررسی‌های فنی، عمدی‌بودن حریق در این ساختمان محرز شد.
فردی ابتدا پرونده‌ها را به طور کامل سوزانده بود و سپس با باز کردن شیر گاز، از ساختمان خارج شده بود. مأموران با انجام اقدامات پلیسی و تعقیب سرنخ‌ها و استفاده از ابزاری که در صحنه جرم جا مانده بود، موفق به شناسایی یک متهم ۲۲ ساله در این پرونده شدند. متهم در بررسی‌های فنی پلیس صریحاً به انجام جرم انتسابی اعتراف کرد. به گفتۀ سرهنگ عشقی، تلاش برای نابود کردن یک پروندۀ خاص انگیزه اصلی متهم برای رقم زدن انفجار بود و او داشتن یک همدست هم اعتراف کرده است، این همدست نیز توسط پلیس شناسایی شده است. این مقام انتظامی خاطرنشان کرد: متهم ۲۲ ساله برای سیر مراحل قانونی به مقام قضایی معرفی شد.
گفته شده در اداره تعزیرات حکومتی بندر انزلی به دلیل وجود منطقۀ آزاد، بازارهای ساحلی و داد و سِتدهای کلان اقتصادی، پرونده‌های بزرگی از قاچاق کالا تشکیل می‌شود و احتمال اینکه یکی از پرونده‌داران این اداره دست به چنین کاری زده باشد، زیاد است.

به نقل از گیل نگاه و سایر کانال‌های خبری محلی تلگرام

سطل‌های زباله را بی‌محابا پر می‌کنیم اما کمتر به سرنوشتی که این زباله‌ها پیدا می‌کنند و آسیبی که می‌توانند به محیط ‌زیست اطرافمان بزنند، می‌اندیشیم.
افزایش جمعیت، تغییر سبک زندگی و افزایش مصرف‌گرایی از سویی و حساسیت‌های زیست‌محیطی از سوی دیگر، مدیریت پسماند را این روزها دشوارتر از همیشه ساخته است. معضل مدیریت پسماند در شهرهای ساحلی و گردشگرپذیر نظیر انزلی از حساسیت ویژه‌ای برخوردار است. ایستگاه موقت انباشت زباله واقع در «بشمن» انزلی یکی از مشکلات این شهر است و حکایت ساماندهی آن مدت‌هاست به گوش می‌رسد اما مشکل همچنان باقی است.
چندی پیش« نادر خوارزمی» معاون عمرانی و برنامه‌ریزی فرمانداری انزلی در جلسه کمیته پسماند این شهرستان خواستار ساماندهی محل موقت زباله ‌شد و بر اهمیت جمع‌آوری و انتقال به‌موقع زباله، کاهش ریجکت در کارخانه کمپوست و ممانعت از راه‌یافتن شیرابه پسماند به مزارع مردم تأکید ‌کرد.

تعطیلی ایستگاه موقت
رئیس اداره حفاظت از محیط‌زیست انزلی درباره مشکلات مدیریت پسماند این شهر به همشهری می‌گوید: مشکلات موجود در کارخانه کمپوست انزلی که در جلسات کمیته پسماند بارها مورد اشاره قرار گرفته شامل وضعیت ریجکت، تصفیه شیرابه و همچنین مسأله تفکیک زباله از مبدأ است.
«احسان هادی‌پور» می‌افزاید: تفکیک زباله از مبدأ مدتی است که در انزلی انجام نمی‌شود. از سوی دیگر میزان ریجکت کارخانه کمپوست بالاست و بارگیری‌های چندباره پسماند بر معضلات اضافه می‌کند. درباره جایگاه انتقال زباله نیز این سؤال مطرح می‌شود که چرا پسماند جمع‌آوری شده مستقیم به کارخانه کمپوست حمل نمی‌شود. وی تصریح می‌کند: تعطیلی جایگاه موقت زباله موضوعی است که باید مورد توجه قرار گیرد چرا که مدیریت آن دشوار است و می‌شود یک‌بار برای همیشه جایگاه موقت زباله را تعطیل کرد.
هادی‌پور در بخشی از سخنانش به مشکلاتی چون ممنوعیت دفن زباله در شهرهای ساحلی و قرار گرفتن جنگل و اراضی کشاورزی در منطقه کارخانه کمپوست خمیران انزلی و همچنین خریداری دستگاه پرس ریجکت و استفاده نکردن از آن در کارخانه کمپوست اشاره می‌کند. 

مشکلات ساماندهی ایستگاه موقت
مسئول مدیریت پسماند شهرداری انزلی در گفت‌وگو با همشهری اظهار می‌کند: برای ساماندهی جایگاه موقت دپوی زباله، با مشکل مالکیت زمین روبه‌رو هستیم. مالکیت زمین با بنیاد شهید است به همین دلیل ناچاریم ساماندهی آن را به‌صورت موقت انجام دهیم.
«شهرام توانا» می‌گوید: یک هکتار از 5 هکتار زمین این منطقه به دپوی موقت زباله اختصاص داده شده است. در اطراف این قسمت خاکریزی انجام شده و صفحات بتونی نیز برای قرار دادن روی خاکریزی‌ها، تهیه شده تا از جابه‌جایی زباله ممانعت شود. با توجه به مشکلات موجود، تاکنون موفق به گرفتن انشعاب برق در این محل نشده‌ایم و این معضل دیگری است که با آن روبه‌رو هستیم. وی یادآوری می‌کند: روزانه ۵۲ تا ۵۶ سرویس زباله از شهر جمع‌آوری و از ساعت ۸ شب تا ۸ صبح به این محل منتقل می‌شود و در ادامه با ۴ تا ۶ سرویس سمیی‌تریلر و در هر سرویس ۳۰ تن زباله به کارخانه کمپوست خمیران منتقل می‌شود.
توانا اظهار می‌کند: اگر قرار باشد پسماند جمع‌آوری شده مستقیم راهی کارخانه شود، روستاییان باید شاهد رفت‌وآمد ۶۰ سرویس زباله باشند.
وی درباره استفاده نکردن از دستگاه پرس در کارخانه کمپوست می‌گوید: در نظر داشتیم با این دستگاه ریجکتی‌ها را پرس کنیم اما از آن‌جا که نوار نقاله تهیه نکرده‌ایم، به‌صورت مستمر از آن استفاده نمی‌کنیم. از سوی دیگر مشکل برق هم وجود دارد و فعالیت چند دستگاه به‌صورت همزمان ممکن نیست. وی یادآوری می‌کند: ‌۷ مرحله کود آلی حاصل از کارخانه کمپوست مورد آزمایش قرار گرفت‌ و در مرحله آخر، مشکل شوری کود وجود داشت و چون پیمانکار به دنبال گرفتن استاندارد برای مزارع خاص است هنوز به آن آنالیز خاص دست نیافته است. 

تصفیه شیرابه
مسئول مدیریت پسماند شهرداری انزلی درباره تصفیه شیرابه در کارخانه کمپوست انزلی به همشهری می‌گوید: برای مدیریت شیرابه با پژوهشکده محیط ‌زیست قرارداد بسته شد و در ادامه طرح مدیریت شیرابه در قالب یک طرح جامع از سوی دکتر علیرضا پنداشته نوشته شد. این طرح دارای ۳ قسمت است که فاز یک آن شامل کانال‌کشی و جمع‌آوری شیرابه می‌شود.
توانا اظهار می‌کند: برای این فاز ۲۸۰ میلیون تومان اعتبار جذب شده و پیمانکار در حال تجهیز کارگاه است. فاز دوم آن به کاهش BOD (یکی از معیار‌های تعیین آلودگی فاضلاب) شیرابه مربوط است. برای این فاز۲۸۰ تا ۳۰۰ میلیون تومان اعتبار تخمین زده شده که قرار است سازمان مدیریت آن را بپردازد. فاز سوم طرح نیز یک پکیج شیرابه است که از سوی پیمانکار ارائه می‌شود و مربوط به تبدیل شیرابه به آب مورد استفاده در مزارع است.
توانا در ادامه به کاهش حجم ریجکت کارخانه کمپوست اشاره می‌کند و می‌گوید: بر اساس گزارش‌های پژوهشکده محیط‌ زیست، حجم ریجکتی‌ها اکنون به ۴۰ درصد رسیده است.
مسئول مدیریت پسماند شهرداری انزلی درباره وضعیت تفکیک زباله از مبدأ در انزلی می‌گوید: پایان کار فعالیت پیمانکار قبلی ۲ ماه پیش اعلام شده و اکنون باید کار به پیمانکار دیگری واگذار شود. اما دلیل اینکه تاکنون این کار انجام نشده این است که سازمان بازرسی باید تعیین کند که برای جلب مشارکت پیمانکار باید این مورد به مناقصه گذاشته شود یا مزایده.
وی یادآوری می‌کند: برخی پیمانکاران برای انجام کار تفکیک زباله از مبدأ از شهرداری درخواست مبلغی کرده‌اند اما با توجه به وضعیت اقتصادی شهرداری این کار ممکن نیست.
توانا با اشاره به اهمیت پاک بودن ساحل می‌گوید: طبق دستور شهردار، قرار است ساحل انزلی و غازیان، هر 2 هفته یکبار صبح روز چهارشنبه، از سوی همکاران و پیمانکاران پاکسازی شود تا ساحل برای میزبانی از گردشگرانی که تعطیلات آخر هفته خویش را در این شهر می‌گذرانند، مهیا باشد. وی در ادامه از دستگاه‌ها و نهادهایی چون بخشداری و نیروی انتظامی خواستار همکاری در اجرای این طرح شد. 

معیار آلودگی آب
BOD یا Biological Oxygen Demand نرخ مصرف اکسیژن در داخل آب توسط ارگانیزم‌هاست‌ . اگر BOD کم باشد آب پاک و بدون ارگانیسم است یا آنکه میکروب‌های داخل آب مرده‌اند و نیازی به مصرف اکسیژن ندارند . اندازه تاًسیسات تصفیه بیولوژیکی خصوصاً میزان هوادهی فاضلاب در حوضچه های هوا دهی را می‌توان با BOD محاسبه کرد . BOD زباله‌های معمولی حدود ۲۵۰ تا ۳۰۰ قسمت در میلیون است ولی وقتی زباله تبدیل به شیرابه شد BOD آن چند‌هزار برابر می‌شود. اگر این شیرابه در آب بریزد، آب را آلوده می‌کند و اگر روی زمین بریزد، آب‌های زیرزمینی را آلوده خواهد کرد.

نویسنده: مریم ساحلی‌ انزلی، بنقل از همشهری استان گیلان

حدود ۲۸۰ کیلومتر از نقاط مختلف نوار ساحلی دریای خزر در استان گیلان، شاهد آلودگی‌های ناشی از پسماندهای فاضلابی و زباله‌های انسانی است.

گزارش تصویری خبرگزاری ایرنا را ببینید

موزه گنجینه رشت با وجود اقلام تاریخی بسیار به دلیل کمبود فضای نماشی نمی‌تواند اشیاء را در معرض دید عموم قرار دهد و این موزه به گنجینه نهان تبدیل شده است. ‌
موزه رشت که سابقاً خانه میرزا حسین خان کسمائی آزادیخواه، شاعر و روزنامه نگار معروف و از رجال دوره مشروطیت و نهضت جنگل بود در سال ۱۳۴۹به موزه تبدیل شد ساختمان موزه رشت دارای قدمتی در حدود ۷۰ سال در زیر زمینی به وسعت ۷۰۰ متر مربع و با زیربنای ۵۶۰ مترمربع است. موزه رشت پس از مرمت اساسی در سال ۱۳۶۷ بازگشایی شد، این موزه از دو بخش مردم شناسی و باستان شناسی تشکیل شده است.
بخش مردم شناسی به صحنه‌های بازسازی شده از زندگی مردم و تندیس بومی گیلان و بخش باستان شناسی موزه به اشیاء و آثار باستان شناسی کشف شده در نقاط مختلف گیلان به ویژه تپه‌های مارلیک رودبار اختصاص دارد. یکی از اهداف احداث موزه این است که انسان پیوند خود را با منطقه تاریخ و دیرینه‌اش و در نهایت با جهان دریابد و بدان ارج نهد و وجود موزه در هر استان و منطقه‌ای نمایانگر پایگاه شناخت مسایل فرهنگی و تاریخی است که موجب برقراری تفاهم بیشتر می‌شود و احداث هر موزه جایگاه توجه به فرهنگ و تاریخ را در آن منطقه نشان می‌دهد. متاسفانه موزه‌ گنجینه رشت در چند سال گذشته وضعیت مناسبی نداشته است و بنای این ساختمان قدیمی مدتهاست که دچار فرسودگی شده است و علاوه بر این امر یکی از مشکلات اساسی موزه رشت را می‌توان نبود فضای مناسب برای نمایش اجسام و کمبود جا برشمرد زیرا بیش از ۱۳ هزار قلم اشیاء فرهنگی و تاریخی در موزه رشت وجود دارد که به دلیل کمبود فضای نمایشی در هر دوره تنها تعداد محدودی از این اشیاء در معرض دید عموم قرار می گیرد و این در حالی است که این مقدار اشیاء می‌تواند در بیش از ۶ موزه به نمایش گذاشته شود و علاوه بر این انباشت و نگهداری این تعداد از اشیاء تاریخی در فضای پایین موزه به مرور خود باعث آسیب به این اشیاء با ارزش می‌شود.
 هرچند که بازدید از موزه مربوط به زمان خاصی نیست، اما میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری گیلان از محدودیت بازدید در موزه رشت به دلیل مرمت و بازسازی خبر داده است و بیان شده که دلیل مسائل امنیتی بازدید از موزه با هماهنگی مقدور است، این درحالیست که اکنون در پیک سفرهای تابستانی تنها موزه شهر رشت برای مرمت تعطیل شده است و باید برای این مهم زمان بهتری در نظر گرفته می‌شد. باید بدانیم گنجینه رشت بی دلیل به این نام خوانده نمی‌شود زیرا به جای آنکه مکانی برای به نمایش گذاشتن اشیاء تاریخی باشد، بیشتر محلی برای نگهداری این اشیاء تاریخی محسوب می‌شود، هرچند که مرمت موزه رشت امری لازم و ضروری است، اما قطعا پس از مرمت نیز این موزه در خور شأن مردم و گردشگران این شهر نخواهد بود و لازم است اقلام تاریخی به دست آمده در فضای موزه‌ای مطابق با استانداردهای جهانی برای نمایش عموم قرار گیرد.

منبع: خبرگزاری ایسنا

طبیعت گیلان و مردم با معضل زباله روبرو هستند و در بسیاری از مناطق زباله‌های سرگردان در طبیعت سبز این استان جولان می‌دهند.

زباله های جامانده در طبیعت، زشت ترین ارمغان مسافران تابستانی شمال کشور است. و انباشت زباله در ورودی شهرهای کلاچای رحیم آباد و چابکسر در شهرستان رودسر ،تصویر نامطلوبی برای ورودی این شهرهای توریستی ایجاد کرده است.

گزارش کامل را در ایسنا بخوانید

«تخمین زده می‌شود، بالغ بر ۵۰۰ هزار نفر در استان گیلان در حاشیۀ شهرها و سکونت‌گاه‌های غیر رسمی و یا در بافت‌های فرسوده استان زندگی می‌کنند.» این را خاوری، مدیرکل راه و شهرسازی گیلان گفت.  

در کشور حدود ۲۰ میلیون نفر جمعیت در سکونتگاه‌های غیر رسمی و بافت‌های فرسوده زندگی می‌کنند.

منبع: خبرگزاری ایسنا

«میانگین باسوادی گیلان را ۷۸.۲۰ درصد است؛ بیشترین آمار باسوادی در شهرستان‌های انزلی (۹۲.۳۷)، رشت (۹۱.۳۱)، آستارا (۸۹.۳۳)، لاهیجان (۸۷.۲۰) وجود دارد همچنین شهرستان‌های املش، فومن، ماسال و شفت کمترین آمار باسوادی را دارا هستند». این را مدبری‌فر، معاون نهضت سوادآموزی استان، درجلسه شورای آموزش‌وپرورش استانداری گیلان گفت و خبر داد: «استان گیلان در بخش سوادآموزی رتبه چهارم را از نظر عملکرد در کشور به خود اختصاص داده است».

منبع: گیل خبر